Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025

Τα Ερπετά…

Charles Sobhraj & Marie-Andree Leclerc (1975)
(Του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Δύο σχεδόν παράλληλες ιστορίες στυγνής εγκληματικής δράσης…

Ως «Κατά συρροή δολοφόνος» (στα Αγγλικά: Serial Killer) συχνά περιγράφεται ένα άτομο που διαπράττει επαναλαμβανόμενες (και ιδίου «μοτίβου») εγκληματικές πράξεις (κυρίως φόνους) δίχως την παραμικρή συστολή, με ένα κίνητρο που δείχνει δυσανάλογο προς τη βαρύτητα των πράξεών του. Τον Απρίλιο του 2021 η τηλεοπτική συνδρομητική πλατφόρμα Netflix σε συνεργασία με το Βρετανικό Δίκτυο BBC One, παρουσίασαν μία δραματική σειρά με τίτλο The Serpent (Το Φίδι) που είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Σε ένδειξη σεβασμού για τη μνήμη των θυμάτων αυτής της απίστευτης ιστορίας, οι διάλογοι του έργου είναι αποκλειστικά μυθοπλαστικοί. Ας δούμε όμως, περί τίνος πρόκειται…

Ινδία (1977)

The Serpent.

Σαϊγκόν, Γαλλική Ινδοκίνα, 6 Απριλίου 1944: Έρχεται στον κόσμο ένα αγόρι (Hotchand Bhawnami Gurmukh Sobhraj) που έμελλε να αποδειχθεί ένας από τους πλέον στυγνούς δολοφόνους της δεκαετίας του ’70. Με διπλή καταγωγή (πατέρας Ινδός, μητέρα Βιετναμέζα) ο ίδιος είχε εξασφαλισμένη για τον εαυτό του τη Γαλλική υπηκοότητα, κάτι που του άνοιξε πολλούς… δρόμους στην εγκληματική του σταδιοδρομία. Μεγάλωσε με πατριό και από τα εφηβικά του ήδη χρόνια, φανέρωσε τη ροπή του προς την παρανομία: Σε ηλικία μόλις 19 ετών πιάστηκε για ληστεία και καταδικάστηκε σε μία σύντομη κάθειρξη. Είχε μόλις αρχίσει τότε το εφιαλτικό διάστημα μίας «καριέρας» που θα διαρκούσε επί 13 συνεχόμενα έτη (1963-1976). Ο μετέπειτα γνωστός ως Charles Sobhraj, με συνεργούς την συνομήλικη ερωμένη του Marie-Andree Leclerc (Κεμπέκ Καναδά, 1945-1984) και έναν ακόμη άνδρα, εκτιμάται πως διέπραξαν συνολικά 31 δολοφονίες νεαρών (κυρίως) ανδρών και γυναικών, από τις οποίες προκύπτουν τουλάχιστον 12 επιβεβαιωμένα θύματα.  Η δράση τους κορυφώθηκε κατά τη διετία 1975-1976, διάστημα στο οποίο πολλά μέλη οπαδών και φίλων του κινήματος των Χίπις (που επιχειρούσαν το θρυλικό ταξίδι[*] από τη Δύση προς τη Νοτιοανατολική Ασία) βρέθηκαν στο δρόμο τους.

[*]Το λεγόμενο Hippie Trail, που ήταν πολύ διαδεδομένο στη νεολαία κατά το χρονικό διάστημα από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 έως και τα τέλη των ‘70ς.

Το μοτίβο της εγκληματικής τους δράσης ήταν μελετημένο έως την τελευταία του λεπτομέρεια: Αφού με κάποιο τέχνασμα κέρδιζαν την εμπιστοσύνη των θυμάτων τους, εν συνεχεία προσφέρονταν να τους διευκολύνουν στο ταξίδι, να τους προσφέρουν ευγενικά κατάλυμα ή διασκέδαση και εντέλει να τους ναρκώσουν, να τους κλέψουν χρήματα και ταξιδιωτικά έγγραφα που μετά τα πλαστογραφούσαν για δική τους χρήση και στο τέλος να τους δολοφονήσουν δίχως έλεος, φροντίζοντας ο θάνατος να φανεί σαν ατύχημα. Ωστόσο, κάποιες περίεργες εξαφανίσεις ταξιδιωτών δίχως ίχνη, είχαν προκαλέσει πολλά ερωτηματικά στους συγγενείς τους, ενώ κίνησαν την περιέργεια ενός ευαίσθητου Ολλανδού διπλωματικού υπαλλήλου, που άρχισε μία επίμονη έρευνα. Εκείνος ο άνθρωπος, ονόματι Herman Knippenberg (φωτογραφία αριστερά) ήταν αυτός που τελικά βοήθησε τις αρχές να συλλάβουν το «Φίδι» και τους συνεργούς του.

Στην Ελλάδα…

Με μικρή διαφορά χρόνου ένα παρόμοιο «σενάριο» είχε εκτυλιχθεί στη χώρα μας, η οποία και βρισκόταν υπό το καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας που είχε επιβληθεί τον Απρίλιο του 1967. Στα μέσα Φεβρουαρίου του 1969 έφτασαν εδώ ως δήθεν τουρίστες, δύο τριαντάρηδες (γεννημένοι αμφότεροι το 1938) Γερμανοί κακοποιοί, σεσημασμένοι για ληστείες και επιθέσεις στη χώρα τους και στη Γαλλία. Ήταν οι Hermann Duft και Hans Bassenauer, υδραυλικοί στο επάγγελμα. Μάλιστα ο δεύτερος από αυτούς, που ως φαίνεται μάλλον αποτελούσε πειθήνιο όργανο του άλλου, ήταν διαζευγμένος και πατέρας τριών παιδιών. Με στυγνή μεθοδικότητα και ανεξήγητο μένος, οι δύο φονιάδες μέσα σε διάστημα μόνο 40 ημερών (μέχρι τα μέσα Απριλίου, όταν και συνελήφθησαν εξαιτίας της παρατηρητικότητας μίας γυναίκας που είδε κηλίδες αίματος πάνω στο πορτ μπαγκάζ ενός Ι.Χ. παρκαρισμένου στο Χαϊδάρι και που ο γιος της ειδοποίησε τις αρχές) θα στείλουν στον άλλο κόσμο έξι αμέριμνα θύματά τους (άφησαν και ένα έβδομο με βαριά τραύματα που όμως επέζησε), αποκομίζοντας ελάχιστα χρηματικά κέρδη. «Ψάρευαν» τους στόχους τους στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, κυρίως μέσω του «ώτο-στοπ», που δυστυχώς εκείνη την εποχή συνηθιζόταν.

Εφημερίδα 'Μακεδονία' (φύλλο της 17.4.1969)
Στον τοίχο!

Οι δύο Γερμανοί (άνω) δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο, για να τυφεκιστούν αμφότεροι την ίδια ημέρα (15 Δεκεμβρίου 1969) αλλά σε διαφορετικούς τόπους, ο ένας στην Κέρκυρα κι ο άλλος στην Αίγινα. Παρέμειναν έως το τέλος σκληροί και αμετανόητοι, ειδικά ο Duft. Να σημειωθεί ότι ήταν οι μόνοι αλλοδαποί στα χρονικά, που έχουν εκτελεστεί στην Ελλάδα!

Ελεύθερος…

Στον αντίποδα, το «Φίδι», παρά τα πολλαπλάσια εγκλήματά του, γλύτωσε τη θανατική ποινή και μάλιστα από το Δεκέμβριο του 2022 έχει αποφυλακιστεί, έχοντας εκτίσει συνολικά, 39 έτη εγκλεισμού στις φυλακές της Ινδίας (1977-1997) και του Νεπάλ (το 2003 καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά) χώρα που είχε την απρονοησία να επισκεφτεί μετά την ολοκλήρωση της πρώτης του κάθειρξης. Το προχωρημένο της ηλικίας του (σήμερα είναι 81 ετών) πάντως, ήταν αυτό που του επέτρεψε πλέον να είναι ελεύθερος…

Οι πρωταγωνιστές της σειράς The Serpent


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Εις την ποινήν του θανάτου!"

  Σαν σήμερα πριν από μισόν αιώνα: Η "Νέμεσις" της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας! ( Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ) Στις 24 Αυγ...